He he, eindelijk mag ik ook iets op deze site zeggen. En dan moet je weten dat ik het oudste hondje ben wat ze hier hebben. Ik ben als een twee jarig kereltje uit het asiel gehaald en kreeg een lekker nest bij Rob en Angélique. Dat beviel mij fantastisch zo samen met Sanne de old Englisch Sheepdog die ze toen hadden. Sanne respecteerde mij en liet me ook lekker met rust. Maar ja, aan al het goede komt een eind. Senna deed haar intrede en gedaan was het met de rust. Senna, toen nog een jonge pup kende nog niets en had al helemaal geen respect voor mij en Sanne. Dus dat hebben wij Senna maar eens even fijntjes bijgebracht. Ik zeg "wij" maar dan bedoel ik eigenlijk "ikke". Sanne, die het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde heeft mij nog laten beloven dat ik Senna een respectvol en lief teefje zou maken. Dat is mij niet slecht afgegaan zou je zo zeggen. Alleen kreeg Senna een nestje pups. Hartstikke leuk, een stelletje buikschuivers die kleiner waren dan ik. Maar die pret duurde niet lang. Oh nee. Dat spul groeide, net als de bijkomende problemen, al snel boven onze, Senna en mijn, hoofden. Er stond ons niets anders te doen dan een ultimatum te stellen. Het was of die pups eruit of ik. Nou dat leerde het baasje en het vrouwtje wel hoor. Die wisten niet hoe vlug ze dat nest moesten verkopen. Toch leuk om te zien dat ze mij boven dat nest stelden.  Goed, dat niet alle pups verkocht werden kan ik hen niet aanrekenen. Eén bleek er onverkoopbaar. Dat was Aydin. Voor die schavuit leken ze maar geen koper te kunnen vinden. Ik heb toen maar weer de leiding op me genomen en ook dit hondje opgevoed. Wat ik niet begrijp is dat nadat ik het ultimatum stelde en het vrouwtje en baasje alles in het werk stelden om het nestje te verkopen, er toch nog een nestje kwam. Ik weet zeker dat ik me nergens schuldig aan gemaakt heb want ik ben tenslotte euneuch. Maar toch kwam er weer een nestje. Ik ben toen maar eens met de baas gaan praten. Vervolgens ik hem nogmaals de voorwaarden van mijn ultimatum had duidelijk gemaakt. Het resultaat mocht er zijn, nu werden alle pups verkocht. Af en toe komt er eentje op bezoek maar die gaat de zelfde dag nog terug naar huis.
 

Zo, dat moest me even van het hart. 
 

Wat? Wie ik ben? Nou, ik ben Dribbel, de Jack Russel Terrier.